• Brainspotting Faza 1 i 2 – (2024).
• Pomocy, mój klient zażywa psychodeliki! Jak pomagać osobom korzystającym z psychodelików zgodnie z ACT (2024).
• Centrum ISTDP – Core Training, Kurs: Intensywna Krótkoterminowa Psychoterapia Dynamiczna (od 2020 do 2022).
• Całościowy, 4-letni kurs psychoterapii, rekomendowany przez Polskie Towarzystwo Psychiatryczne, przy Wrocławskiej Fundacji Ochrony Zdrowia Psychicznego i Rozwoju Psychoterapii (od 2014 do 2018).
• Roczny Program Pomocy Psychologicznej w Instytucie Integralnej Psychoterapii Gestalt w Krakowie, akredytowany przez Europejskie Stowarzyszenie Psychoterapii Gestalt (od 2012 do 2013).
• Roczny kurs I stopnia: „Podstawy Hipnozy Klinicznej dla Profesjonalistów” w Towarzystwie Hipnozy Terapeutycznej i Badań nad Hipnozą (od 2019 do 2020).
• Grupowe Treningi Balintowskie zakończone certyfikatem: Lider Grup Balinta (2009, 2012, 2013, 2016, 2017, 2018, 2022).
• Psychosomatyka w myśleniu psychoanalitycznym – Instytut Studiów Psychoanalitycznych (2018).
• Laboratorium Psychoedukacji: Wprowadzenie do teorii i praktyki ISTDP (2019).
• Akademia Medyczna, Wydział Nauk o Zdrowiu (tytuł magistra – 2009).
• Akademia Muzyczna, Wydział Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii (od 2006 do 2009).
• Diagnoza zaburzeń dysocjacyjnych: warsztat TADS-I (2021).

• Zespół Specjalistycznych Poradni HarmonyMed (od 2023 do teraz).
• Uniwersytecki Szpital Kliniczny; Klinika Psychiatrii; Oddział Kliniczny Dzienny Psychiatryczny Ogólny, przy ul. Pasteura 10 we Wrocławiu (od 2017 do 2022).
• Poradnia Zdrowia Psychicznego Homine (od 2018 do 2022).
• Gabinet Psychologiczny Magdalena Senderowska (od 2016 do 2018).
• Staż kliniczny: Kurs doskonalący Psychoterapia Praktyczna (2016 i 2017).
• Całodobowy Oddział Leczenia Uzależnień w Dolnośląskim Centrum Zdrowia Psychicznego (2016).
• organizacji pozarządowej pracującej z rodzinami dysfunkcyjnymi (2011-2013)
• współpracując z Dolnośląskim Stowarzyszeniem Chorych na Łuszczycę (2015-2016)

To sposób pracy terapeutycznej skoncentrowany na uświadomieniu i intencjonalnym zrezygnowaniu z mechanizmów obronnych będących wyuczonym, nieświadomym i niefunkcjonalnym sposobem radzenia sobie, zastąpieniu ich bardziej funkcjonalnymi nawykami i zachowaniami, ze szczególnym uwzględnieniem nauczenia się regulacji lęku, który jest przyczyną sięgania po niesprzyjające dobremu samopoczuciu i zdrowiu, sposoby radzenia sobie. Dzięki temu możliwe jest dotarcie do zablokowanych uczuć, pragnień, opinii, tęsknot i uwolnienie ich, co skutkuje pozbyciem się objawów, poprawą samopoczucia i funkcjonowania w relacjach. Jest to intensywna, zarówno dla terapeuty, jak i pacjenta, metoda pracy terapeutycznej wywodząca się z psychoanalizy (czemu zawdzięcza swą nazwę – krótkoterminowa, gdyż zmiana uzyskiwana jest w relatywnie krótszym czasie w porównaniu z psychoanalizą) integrująca podejście: psychodynamiczne, humanistyczne,  teorię więzi, behawioralno-poznawcze i wiedzą medyczną (z obszaru neuronauki i fizjologii układu nerwowego). Sesje odbywają się najczęściej raz na tydzień lub raz na dwa tygodnie po 90 minut. 

Terapia zaczyna się od ustalenia przyczyn zgłoszenia i celu terapeutycznego tak, byśmy mogli patrzeć w tym samym kierunku. Na wstępie omawiam także tzw. kontrakt, czyli  warunki współpracy i wzajemne oczekiwania. Jest to bardzo ważny element rozpoczynający terapię z uwagi na konieczność Twojego zaangażowania się w proces terapeutyczny, wysiłek i gotowość do przyglądania się sobie oraz nawykowym sposobom zachowania i przeżywania. 

W pracy terapeutycznej kieruje się przekonaniem, że największym czynnikiem leczącym jest relacja terapeutyczna, w której odzwierciedlają się trudności, z jakimi mierzysz się na co dzień.  Dlatego też często odwołuję się do niej, by w „tu i teraz” móc zrozumieć wewnętrzny problem, z którym przychodzisz. 

Bardzo ważnym punktem wyjścia do terapii jest jej dobrowolność, motywacja, pragnienie zmiany oraz Twoja gotowość, by aktywnie zaangażować się w proces terapeutyczny, co polega w praktyce na wnoszeniu treści, konkretnych przykładów trudności, możliwie bez cenzury, istotnych z punktu widzenia celów, które chcesz osiągnąć. Wbrew stereotypowym opiniom, nie potrafię czytać w myślach i by zrozumieć Twoje problemy, potrzebuję Twojej aktywnej współpracy w tym procesie.

To długoterminowa metoda leczenia dotycząca zdrowia psychicznego, której podstawowym założeniem jest istnienie nieświadomej części umysłu i jej wpływu na zachowanie i przeżywanie konfliktów wewnętrznych, trudności w relacjach i zachowaniu. Polega na zastosowaniu różnych technik w stabilnej, przewidywalnej, nieoceniającej i skupionej na Twoich potrzebach relacji terapeutycznej. To wspólne przedsięwzięcie terapeuty i pacjenta. Moim zadaniem jako terapeuty jest słuchanie i pomaganie w zrozumieniu Twojego świata wewnętrznego, mówienie o tym, czego ludzie zwykle nie spostrzegają lub o czym nie mówią wprost. Wszystko, co dzieje się w relacji pomiędzy Tobą a mną jako terapeutą, różne myśli, wyobrażenia i uczucia podlegają rozumieniu i odniesieniu do relacji z ludźmi z Twojego codziennego życia.

Podstawą Brainspotting jest założenie mające potwierdzenie we współczesnych badaniach neuronaukowych, że doświadczenia traumatyczne wpływają na głębokie struktury mózgu i są tam „przechowywane”.

Brainspotting umożliwia zlokalizowanie, przetworzenie oraz uwolnienie pamięci o przykrych doświadczeniach.

Metoda została odkryta przez D. Grand w 2003 roku, który pracując terapeutycznie z pacjentką, zauważył jej zatrzymanie wzroku w jednym punkcie, podczas opowiadania o bolesnym wspomnieniu. Zaciekawiony postanowił zachęcić klientkę do pozostania dłużej w tym punkcie i obserwowania co się z nią dzieje. Uruchomiło to w niej, dawne, zapomniane, wspomnienie traumy oraz bolesne uczucia, które jak się potem okazało, wiązały się z obecnymi trudnościami i powodem zgłoszenia na terapię. Po tej sesji trudności klientki minęły, ku zaskoczeniu samego D. Granda. Zapoczątkowało to jego dalsze obserwacje, a następnie badania, nad wykorzystaniem tzw. brainspot do przetwarzania bolesnych wspomnień i wydarzeń traumatycznych.

Podczas sesji terapeuta, bez wstępnych założeń, podąża za klientem, obserwując i towarzysząc z empatycznym dostrojeniem, w aktywacji ciała klienta, które uruchamia się pod wpływem wnoszonego przez klienta problemu, wspomnienia czy obrazu. Następnie poszukuje się pozycji oczu, która umożliwia najsilniejsze odczucie owej aktywacji, uświadamiając je sobie, odczuwając i przyjmując wszystko, co się pojawia z ciekawością. „Wejście w ciało” i pozwolenie by kontrolę przejął układ nerwowy, przy obecności dostrojonego terapeuty, pozwala przetworzyć trudne doświadczenia i uwolnić się od ich wpływu na obecne życie (D. Grand).

Z neurobiologicznego i teoretycznego punktu widzenia, bsp dociera do głębokich, podkorowych struktur mózgu, które przyjmują i analizują sygnały z otoczenia za pomocą naszych zmysłów szybciej niż nasza świadomość, czyli kora. Poprzez siatkówkę i nerw wzrokowy, docieramy do śródmózgowia, a dokładnie: m.in. wzgórka górnego blaszki czworaczej, która jest częścią alarmowego systemu układu nerwowego, rejestrującego niebezpieczeństwo.